Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Ooze για ZX Spectrum

Είναι γεγονός πως μέχρι πριν 2-3 μήνες το όνομα του Andy Johns δεν έλεγε απολύτως τίποτα στους παροικούντες την ρετρο-κομπιουτερίστικη Ιερουσαλήμ. Κακώς, απ' ότι τελικά αποδείχτηκε: ο ακούραστος δημιουργός μέσα σε σχεδόν 50-60 μέρες μας χάρισε τα ιδιαίτερα αξιόλογα Monty's Honey Run και Monty and the Temple of Lost Souls για τον Sinclair ZX Spectrum, παιχνίδια που "χτίστηκαν" πάνω στο Arcade Game Designer του Jonathan Cauldwell. Μιας και ο Andy Johns φαίνεται να έχει αποκτήσει μεγάλη άνεση στο χειρισμό της πολύ καλής αυτής μηχανής δημιουργίας παιχνιδιών, είπε να μας κατατοπίσει λιγάκι στα μυστικά της, με αυτή την ανάρτηση/μίνι οδηγό.

Ε, πόσος καιρός πέρασε από την τελευταία φορά που ασχοληθήκαμε με τον Andy; Σκάρτος ένας μήνας και τώρα επιστρέφει με ένα νέο παιχνίδι, το Ooze, και πάλι για ZX Spectrum και πάλι φτιαγμένο με το Arcade Game Designer (τα έχουμε πει: ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει!). Αυτή τη φορά, σε συνεργασία με τον David Saphier, ο οποίος ανέλαβε να εμπλουτίσει με μουσική τις - κατά τα άλλα βουβές - δημιουργίες του Arcade Game Designer. 


Το Ooze, όπως και οι τίτλοι που προηγήθηκαν είναι ένα ακόμα platform game, αλλά πολύ διαφορετικό από τους Monty themed προγόνους του. Εδώ, αντί του δημοφιλούς τυφλοπόντικα έχουμε τον έλεγχο μιας... βιοχλαπάτσας (!) που έχει την τάση να κολλάει στα τοιχώματα που απαρτίζουν τις διάφορες οθόνες του παιχνιδιού. Ο έλεγχος (ως είθισται με τα Q, A, O, P και space) είναι εύκολος και άμεσος, τα γραφικά και το animation είναι αρκετά άνω του μετρίου και τα tunes του David Saphier δίνουν πολλούς πόντους στο Ooze - ειδικά το ingame tune είναι εξαιρετικό.

Συνεπώς τι; Έχουμε να κάνουμε με ένα αριστούργημα; Δυστυχώς, όχι. Όλα τα παραπάνω θετικά καταστρέφει η δυσκολία του παιχνιδιού η οποία κρίνεται κατ' εμέ υπερβολική. Έχουμε συναντήσει πολλάκις στο παρελθόν την ανάγκη για pixel perfect άλματα και κινήσεις, αλλά, έχω την αίσθηση ότι στο Ooze κάποιες φορές καλούμαστε να χωρέσουμε τη χλαπάτσα μας εκεί που δεν χωράει!


Κρίμα πάντως, γιατί το Ooze δείχνει (και είναι) φτιαγμένο με προσοχή στην κάθε λεπτομέρεια και θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο αν ήταν περισσότερο playable (ναι, εννοώ εύκολο!). Ελπίζω την επόμενη φορά ο Andy Johns να βρει τη χρυσή τομή σε ό,τι έχει να κάνει με το πόσο δύσκολος θα είναι ο τίτλος που θα ακολουθήσει (να είστε βέβαιοι γι' αυτό: τώρα που πήρε φόρα δεν σταματάει!). Μπορείτε να κατεβάσετε το Ooze από εδώ. (Πηγή: Vintage Is The New Old).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.